t Evengelie volgens Marcus 05
21 Dou Jezus mit t schip t meer weer overvoaren was, kwam der n haile bult volk bie hom. Dat was bie t meer.
22 Der kwam ook n sinagogebestuurder aan. Jaïrus was de noam. Dou e Jezus gewoar wer, vuil e veur hom op knijen.
23 Hai zee: "Mien lutje wichtje ligt op staarven. Kom toch mit en leg heur handen op! Den wordt ze weer beter en blift ze in leven."
24 Jezus ging mit hom. n Haile tjucht volk ging der achteraan, ze drokten hom zuver plat.
25 Nou was doar n vraauw dij al twaalf joar mit bloudvluien te doun haar.
26 Ze haar al hail wat ofdokterd en der slim van te verduren had. Aal heur geld haar ze der aan verdoan, mor t was der nait beter op worden, eerder minder.
27 Ze haar heurd wat of ter over Jezus verteld wer, drokte zok deur aal dat volk hèn tot ze stoef achter hom ston, en pakte hail eefkes zien klaaier beet.
28 k Huif bloots zien klaaier aan te kommen, dochde ze, den zel k beter worden.
29 Op slag bludde ze nait meer en ze vuilde bie zokzulm dat ze van heur kwoal òf was.
30 Jezus vernam direkt dat ter kracht oet hom votstroomd was. Middenmaank t volk draaide hai zok om en zee: "Wèl het mie aanwèst?"
31 "Kiek toch ais noar aal dij mensken!" zeden zien leerlingen tegen hom. "Ze drokken joe ja kant plat! En den vroag ie nog: 'Wèl het mie aanwèst!'"
32 Mor hai keek om zok tou om gewoar te worden wèl of dat doan haar.
33 Vraauw, dij wel wos wat of heur overkommen was, kwam trillend van benaauwdeghaid noar veuren, vuil veur hom op knijen en vertelde hom haile woarhaid.
34 "Mien wicht!" zee e tegen heur, "dien vertraauw het die red! k Heb ter vree mit. Bist veurgoud van dien kwoal òf!"
35 Hai haar t nog nait zegd of der kwammen gounent tou sinagogeboas zien hoes oet. "Joen wichtje is al oet tied!" zeden ze. "Woarom zol ie meester nog laanger muien?"
36 Jezus, dij net opving wat of ter zegd wer, zee tegen sinagogeboas: "Wees nait baang, heb ter mor vertraauw in."
37 Hai luit gainain mit zok goan, behaalve Petrus, Jakobus en dij zien bruier Johannes.
38 Ze kwammen bie boas van sinagoge zien hoes. En t was mie doar n boudel, wat of e zag: n gejammer en gejaauwster!
39 Hai ging der tegen in en zee tegen heur: "Woarom aal dij drokte en dat gereer? t Wichtje is nait dood, ze slept allenneg mor."
40 Ze laagden hom oet. Mor hai smeet ze altmoal noar boeten en ging mit pa en moeke van t wichtje en zien kammeroaden in koamer doar t kind lag.
41 Hai pakte heur bie haand en zee tegen heur: "Talita koem!" In ons toal: "Wichtje, ik zeg die: in t èn!"
42 Op slag kwam t wichtje in t èn en laip hènneweer. Twaalf joar was ze. Ze konden der mit heur haile verstand nait bie.
43 Hai gaf heur n stieve inzeggen: "Loat gainain t te waiten kommen!" Hai zee ook nog: "Ie mouten heur wat te eten geven."
|
